Επίλογος

Κι ὄχι αὐταπάτες προπαντός.

Τό πολύ-πολύ νά τούς ἐκλάβεις σά δυό θαμπούς προβολεῖς μές στήν ὁμίχλη

Σάν ἕνα δελτάριο σέ φίλους πού λείπουν μέ τή μοναδική λέξη: ζῶ.

«Γιατί», ὅπως πολύ σωστά εἶπε κάποτε κι ὁ φίλος μου ὁ Τίτος,

«Κανένας στίχος σήμερα δέν κινητοποιεῖ τίς μάζες
Κανένας στίχος σήμερα δέν ἀνατρέπει καθεστῶτα».

Ἔστω.

Ἀνάπηρος, δεῖξε τά χέρια σου. Κρίνε γιά νά κριθεῖς.*
 

Μανόλης Ἀναγνωστάκης, «Επίλογος», Ο στόχος, 1970.

 

* Αντιστροφή της βιβλικής ρήσης: «Μή κρίνετε ἵνα μή κριθῆτε».