Μικέλης Άβλιχος

   (1844-1917)

   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Στη φάτνη των χτηνών Χριστός γεννάται

χωρίς της Επιστήμης συνδρομή·
η θεία Φύσις κάνει για μαμμή
κι ο δράκος σαν αρνί θεός κοιμάται.

Αύριον άντρας σα ληστής κρεμάται,

νέα του κόσμου θέλει οικοδομή,
σταυρό του δίνει ο Νόμος πληρωμή,
πλην άγιο φως στον τάφο του πλανάται.

Διάκοι του Βάαλ, δεν είναι δικός σας

αυτός της φάτνης ο φτωχός Χριστός
που εκήρυξε για νόμο του τη Χάρη.

Εσάς, τιμή σας μόνη το στιχάρι,

πομπές, θεοπομπές το ιδανικό σας
κι είν’ ο θεός σας σαν κι εσάς μιαρός.

   ΑΠΑΓΩΓΗ

Κάτι κόκαλα ντυμένα

εις σε  ρούχα γυναικεία,
που νομίζανε πως είναι
θηλυκά, χωρίς αστεία,
επιστέψανε μια μέρα
στη φτωχή μας τούτη γη
ότι κίνδυνος υπάρχει
για βιαία απαγωγή.
Κι ένας είπε από τους φίλους:
-Να φοβάστε μόνον... σκύλους!

   ΚΗΔΕΙΑ ΓΙΑΤΡΟΥ

Για το γιατρό που πέθανεν, ολίγοι στην κηδεία του·

την έστειλε για υποδοχή μπροστά την πελατεία του!