 |
| Ν. Χατζιδάκι (1946-2017) |
Ήταν μακριά. Καθώς
πλησίαζε.
Μέσα στην σκόνη. Περίεργη
σκόνη. Της ασφάλτου.
Λαμπύριζαν τα φύλλα στα
δέντρα. Καθώς αιφνίδιες
εστιάσεις
κινήσεων.
Τα ακινητοποιούσαν.
Δεν ήταν ιδιαίτερα νέος.
Έτσι έλεγε.
Αν και το δέρμα στο
πρόσωπό του: Διηθήσεις του χρόνου
ακύμαντες.
Ταλαντεύσεις και
μετακινήσεις μοριακών πληθυσμών.
Καθώς.
Δραπετεύσεις κυττάρων,
ψηλά στο μέτωπο.
Καθόταν με τις βαλίτσες
του. Σε συσφιγκτήρια στάση.
Ήταν:
Ένα μπουκέτο νεαρά χέλια;
Ένα μαλθακό εντελβάϊς;
Ένα νηματώδες εδώδιμο;
Ένα αχανές τέλος;
Νατάσα Χατζιδάκι, «Πορτραίτο ενός αγνώστου», Άλλοι,
Αθήνα, εκδόσεις Κέδρος, 1990.
