Τό γήρασμα τοῦ σώματος καί τῆς μορφῆς μου
εἶναι πληγή ἀπό
φρικτό μαχαῖρι.
Δέν ἔχω ἐγκαρτέρησι
καμιά.
Εἰς σέ προστρέχω
Τέχνη τῆς Ποιήσεως,
πού κάπως ξέρεις
ἀπό φάρμακα·
νάρκης τοῦ ἄλγους
δοκιμές, ἐν Φαντασίᾳ καί Λόγῳ.
Εἶναι πληγή ἀπό
φρικτό μαχαίρι. —
Τά φάρμακά σου φέρε
Τέχνη τῆς Ποιήσεως,
πού κάμνουνε — γιά
λίγο — νά μή νοιώθεται ἡ πληγή.
Κ. Π. Καβάφης, «Μελαγχολία
τοῦ Ἰάσωνος Κλεάνδρου· ποιητοῦ ἐν Κομμαγηνῇ· 595 μ.Χ.», 1921 (πρώτη γραφή το
1918, με τίτλο: «Μαχαίρι»).
