Τα τραγούδια των ανθρώπων

Τα τραγούδια των ανθρώπων είναι πιο όμορφα απ’ τους ίδιους

                                                  πιο βαριά από ελπίδα
                                                  πιο λυπημένα
                                                  πιο διαρκή.

Πιότερο απ’ τους ανθρώπους, τα τραγούδια τους αγάπησα.

Χωρίς ανθρώπους μπόρεσα να ζήσω,
                                                 όμως ποτέ χωρίς τραγούδια·
μούτυχε ν’ απιστήσω κάποτε
                                       στην πολυαγαπημένη μου,
                        όμως ποτέ μου στο τραγούδι που τραγούδησα γι’ αυτήν·
ούτε ποτέ και τα τραγούδια μ’ απατήσανε.

Όποια κι αν είναι η γλώσσα τους

         πάντοτε τα τραγούδια τα κατάλαβα.

Σ’ αυτόν τον κόσμο τίποτα

απ’ όσα μπόρεσα να πιω
και να γευτώ
απ’ όσες χώρες γνώρισα
απ’ όσα μπόρεσα ν’ αγγίξω
και να νιώσω
                                      τίποτα, τίποτα
δε μ’ έκανε έτσι ευτυχισμένον
                                   όσο τα τραγούδια…

                                                               20 Σεπτεμβρίου 1960

Nâzim Hikmet, άτιτλο, απόδοση Γιάννη Ρίτσου, Ποιήματα (ανθολογία), εκδ. Κέδρος, 1966.