Όμως μες σ' όλη του την ταραχή και το κακό, επίμονα κ' η ποιητική ιδέα πάει κι έρχεται - (Καβάφης, "Ο Δαρείος", 1917)
[...]
Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
Κ. Γ. Καρυωτάκης, [Είμαστε κάτι...], Ελεγεία: δεύτερη σειρά, 1927.
Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012
Κυριακή 19 Αυγούστου 2012
Για τον Λόρκα
Νίκος Εγγονόπουλος (1907-1985) |
η τέχνη κι η ποίηση δεν
μας βοηθούν να ζήσουμε:
η τέχνη και η ποίησις μας
βοηθούνε
να πεθάνουμε
περιφρόνησις απόλυτη
αρμόζει
σ’ όλους αυτούς τους
θόρυβους
τις έρευνες
τα σχόλια επί σχολίων
που κάθε τόσο ξεφουρνίζουν
αργόσχολοι και ματαιόδοξοι
γραφιάδες
γύρω από τις μυστηριώδικες
κι αισχρές συνθήκες
της εκτελέσεως του
κακορρίζικου του Λόρκα
υπό των φασιστών
μα επί τέλους! πια ο
καθείς γνωρίζει
πως
από καιρό τώρα
― και προ παντός στα
χρόνια τα δικά μας τα σακάτικα ―
είθισται
να δολοφονούν
τους ποιητάς
Νίκος Εγγονόπουλος, «Nέα
περί του θανάτου του Iσπανού ποιητού Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
στις 19 Aυγούστου του 1936 μέσα στο χαντάκι του Kαμίνο Nτε Λα Φουέντε», Ποιήματα, B΄, Αθήνα, εκδόσεις Ίκαρος,
1977.
Κυριακή 12 Αυγούστου 2012
Λέξεις
Στον Nάνο Bαλαωρίτη
Όταν καμιά φορά επιστρέφομεν από τους Παρισίους και αναπνέομεν την αύραν του Σαρωνικού, υπό το φίλιον φως και μέσα στα αρώματα της πεύκης, εν τη λιτότητι των μύθων - των σημερινών και των προκατακλυσμιαίων - ως σάλπισμα πνευστών, ή ως ήχος παλμικός, κρουστός, τυμπάνων, υψώνονται πίδακες στιλπνοί, ωρισμέναι λέξεις, λέξεις-χρησμοί, λέξεις ενώσεως αψιδωτής και κορυφαίας, λέξεις με σημασίαν απροσμέτρητον δια το παρόν και δια το μέλλον, αι λέξεις "Eλελεύ", "Σε αγαπώ", και "Δόξα εν υψίστοις", και, αιφνιδίως, ως ξίφη που διασταυρούμενα ενούνται, ή ως κλαγγή αφίξεως ορμητικού μετρό εις υπογείους σήραγγας των Παρισίων, και αι λέξεις: "Chardon-Lagache", "Denfert-Rochereau", "Danton", "Odeon", "Vauban", και "Gloria, gloria in excelsis".
Ανδρέας Εμπειρίκος, "Αι λέξεις", Oκτάνα, εκδόσεις Άγρα, 1980.
Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012
Όνειρα / Όρια
Salvador Dali, Μαλακό ρολόι τη στιγμή της πρώτης έκρηξης, π. 1954 |
Περί ορίων ο λόγος.
Του χώρου, του χρόνου,
του λόγου. Περί ρευστότητας.
του λόγου. Περί ρευστότητας.
Τα όρια και τα όνειρα.
Τόσοι φθόγγοι κοινοί.
Ένα σύμφωνο διαφέρει.
Η
νιοστή δύναμη.
Τα όνειρα κινούν. Τα όρια νικούν;
Πύρρειος νίκη και προσωρινή.
Η
Ιστορία των Ανθρώπων είναι μια ιστορία υπέρβασης ορίων.
Τρίτη 7 Αυγούστου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)