Παιδιά
του Μετσοβίου Πολυτεχνείου,
της
λευτεριάς ανοίξατε τη στράτα.
Είστε
ο Ιερός Λόχος του Δραγατσανίου,
που
’χε κι εκείνος τα δικά σας νιάτα.
Σας
φέρνουν οι δειλοί άνθινα στεφάνια
και
κροκοδείλια τώρα χύνουν δάκρυα
εκείνοι,
που προσμέναν στην αφάνεια
«ευκαιρίες»,
ζαρωμένοι σε μιαν άκρια.
Των
μεγάλων τα όπλα η υποκρισία.
Το
δικό σας προνόμιον η θυσία.
Γιώργος Θ. Βαφόπουλος (1903-1996), Τα νέα σατιρικά γυμνάσματα, ποίημα 33. (Πρώτη δημοσίευση το 1975, με το ψευδώνυμο Λουκίλιος Γιουβενάλης). Από την ανθολογία του Ηλία Γκρη «Το μελάνι φωνάζει – Η 17η Νοέμβρη 1973 στη λογοτεχνία», Αθήνα, εκδόσεις Μεταίχμιο, 12003.
