Κρατάμε μέσ' στα χέρια μας
τα πρόσωπά μας
Και βλέπουμε χρωματιστές εκτάσεις
Οι σκέψεις μας γίνονται γεννιούνται
Στην κάθε μας ματιά.
Που σφίγγει τα μελλούμενα και την ζωή μας
Μέσα στ' αστέρια.
Και βλέπουμε χρωματιστές εκτάσεις
Οι σκέψεις μας γίνονται γεννιούνται
Στην κάθε μας ματιά.
Δεν άνθησαν ματαίως τόσα
θαύματα
Η χάρη τους είναι ψηλή
περιπλοκάδαΠου σφίγγει τα μελλούμενα και την ζωή μας
Μέσα στ' αστέρια.
Ανδρέας Εμπειρίκος,
«Σκοπιά» (1934), Ενδοχώρα, εκδόσεις
Άγρα.