Επίλογος ΙΙ

                                       Στο Κολιμπρί της Φλαμουριάς

Το `ξερες φίλε

βιαστικός ο Απρίλης

κόκκινες μέρες ακολουθούν·

στον ουρανό ψηλά η Ελευθερία και οι κραυγές

των ταπεινών κουρνιασμένες στα δέντρα – νοσταλγικό

χελιδόνι φέρνει το μήνυμα κεράσια σκουλαρίκια

ωραίοι άνθρωποι που στο νερό δροσίζουν

τη γλώσσα τους κατάκορφα της ψυχής.

   Μαυρίζει πάλι ο καιρός

   είναι καιρός

   πάρε ψυχή μου τον δρόμο της ανηφόρας από την αρχή

   εκεί θάλασσα λευκή ανθηρό κουράγιο

   στα πρώτα σκαλιά κεράσια λάμπουν και γελούν εκεί

   πάρε τον δρόμο όσον κρατάει ακόμα

   η στερνή βουή στο στήθος.

Τέλος του Ιούνη όλα τα κουρσεμένα κλαριά

στο κίτρινο θέρος αλληλέγγυα υπάρχουν

άνθη τελειωμένα και φύλλα σιωπηλά σαν

όνειρα της επόμενης χρονιάς – ποιον

θ’ αγκαλιάσουν γνωρίζεις;

   Κατεβαίνεις αποχαιρετώντας τον Κόσμο

   καθώς γυρίζουν οι αιώνες πίσω.

   Λοιπόν φίλε

   χαιρέτησε τη Σελήνη

   το φεγγάρι που ενώνει τον Κόσμο ησυχάζοντάς τον.

Μάρκος Μέσκος, «Επίλογος ΙΙ», Άλφα Βήτα: Ποιήματα, εκδόσεις Κίχλη, 2015.

Ακρογιάλι

Αφάνταστα δύσκολο ο ποιητής να γίνει Ποίημα

ψαράς να γίνει μαγεύοντας τη θάλασσα υπό

το σεληνόφως την αυγή την ησυχία του καμάτου

με τη μοναδική του βάρκα

σε κάποιο ακρογιάλι του Κόσμου.

Μάρκος Μέσκος, «Ακρογιάλι», Άλφα Βήτα: Ποιήματα, εκδόσεις Κίχλη, 2015.

Η βάρκα

Μάρκος Μέσκος

Άδεια βάρκα (σύξυλη) που ξεβράζει το κύμα

στην έρημη ακτή· σύννεφα μαύρα στον ορίζοντα

ξαφνική βροχή πέτρινο δρολάπι –

   δίχως τον Έρωτα γρήγορα περνάει η Ζωή·

   πρωινό αεράκι και ασπασμός και μουσκεμένα

   μαντίλια στην αποβάθρα κρυφός αναστεναγμός

   μια νότα πουλιού κρυμμένη

   στα φύλλα.

Πώς ηρεμεί το πάθος του φωτός τώρα

   πες μου εσύ

   κοντινέ μου φίλε!

Μάρκος Μέσκος, «Η βάρκα», Άλφα Βήτα: Ποιήματα, εκδόσεις Κίχλη, 2015.