"Κασσάνδρα τα μάτια σου λες κι είναι από τίγρεις
φως
δεν περνάει μέσα τους"
Ezra Pound, Canto LXXVIII
(μτφρ. Αντώνης Ζέρβας)
Δεν αναγράφουν, γράφουνε
τα μάτια σου στα μάτια
μου, Κασσάνδρα
Κι εσένα βλέπω
συντρίμμι έκτακτο
Και σε ζητώ
στο βάθος του ματιού μου
βλέπω από σένα αίματα
κόρη μου
ανόσια δική μου
Μα δες και συ, ο
αιχμάλωτός σου αντέχει
κοίτα με, υστερικό παιδί
ήμουν ο δυστυχέστερος
σφαγεύς
την κόρη που έδωσα
και πήρα
τη σέρνω τώρα στα λουτρά
όπου εκπνέω
κατά το πώς το σωματάκι
σου γυμνό
υπαγορεύει
Αρχίζω τώρα
πρέσβειρα του Απόλλωνα,
κοντή
από το προβλεπόμενο μηδέν
κινώ
κι αρχίζω, όπου κατέληξα
όπου μια σελήνη-κέρατο
τρυπάει το Άργος
ενώ εσύ θρηνείς
εμός Απόλλων
χάνομαι, απόλλυμαι
σε σπίτι θεομίσητο
ανδρός σφαγείον
διότι αν και ασιατικό θεριό
μιλώ ελληνικά
είμαι η μικρή που σας καταλαβαίνει
Κασσάνδρα μου, πώς
και πώς στο θάνατο δίκην
βοός
σε σπρώχνει ο θεός
αφού εγώ σε σπρώχνω
ο υπερφίαλος εγώ
με σκεβρωμένες κνήμες
ανέστιος στον οίκο μου
απασχολώ αδιάθετος τις
Ερινύες.
Γιώργος Βέλτσος,
«Η μικρή», Έκθεση προόδου, Αθήνα,
εκδόσεις Ίνδικτος, 1998.
