Ηταν, μες στον κόσμο, ένα παιδί

 

Ήταν, μες στον κόσμο, ένα παιδί

όλο δείλια κι όλο ανορεξιά·

Τέλλος Άγρας (1899-1944)

τα παλιά τα σπίτια, τη σπουδή

αγαπούσε, και τη μοναξιά.

 

Αγαπούσε οι άλλοι ν' αγαπούν,

τα όργανα αγαπούσε, από μακρυά,

και τα μάτια που θαμποκοπούν

μια κρυφή, βαθειά παρηγοριά.

 

Τα κατάρτια επρόσεχε πολύ,

κάθε που έπιανε, ώρες, να φυσά

και μακρυά, στο τζάμι, στην αχλύ,

χόρευαν, κομμένα τα μισά.

 

Μες στου κόσμου την οχλαγωγή,

τι ν' απόγινε τ' ωχρό παιδί,

δίχως μοναξιά και συλλογή,

όνειρα, ταξίδια, ούτε σπουδή;

 

Τέλλος Άγρας (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Ευάγγελου Λ. Ιωάννου), από την ποιητική συλλογή Καθημερινές (1923-1930), εκδόσεις Πέτρου Δημητράκου, 1939.